Biz tabi ki bu kadar değiliz ama son zamanlarda çekilen en kalabalık fotoğrafımız bu. Sağ baştan sayınca 6 kişiyiz. İstanbul'da doğmuş büyümüş bizler gerçekten bir deliliği yaşadık. Yeni bir hayat kurduk, hiç bilmediğimiz bir pazara girdik ve bu pazarda tutunmayı başardık. "İstanbul'dan sonra sıkılmadınız mı, metropolden sonra nasıl burda yaşıyorsunuz, aramıyor musunuz, özlemiyor musunuz" diyenlere "siz bir de İstanbul'da turist olmayı deneyin, sonra konuşalım diyorum"

Biz küçük bir aile işletmesiyiz. Kimimiz arılarla ilgilenir, kimimiz bahçe ile, kimimiz kargoya paket taşır, kimimiz fotoğraf çeker (çektiği fotoğraf Apimondia'da birinci olur, azıcık da övünelim dimi ama), kimimiz çiçek peşindedir, onları toplar kurutur, maserasyon yöntemiyle yağlarını çıkarır, boş zamanlarında da tiyatro sahnelerinin tozunu attırır, kimimiz koyunlar, bahçe arılar arasında mekik dokur daha ne olsun. Aile işletmesi çok çalışmak demek, yaşayan bir çiftlikte koşturan insanlar demek. Şunu söyleyebilirim ki, kedinin, köpeğin, koyunların, tavukların, arıların, bahçedeki salatalığımızı yiyen tatlı kaplumbağanın yaşam konforu bizden fazla. Çiftlikte en kıskandıklarımız kediler ve köpekler. Çiftliğin keyfini onlar çıkarıyor valla. Ama değer. 

Birr döngünün içinde yer bulmaya çalışan bizler üretebileceğimiz en kaliteli gıdayı önce kendimiz için üretiyoruz. Bencil miyiz? Hayır :)

Ben yiyemiyorsam size de yedirmem mantığı var bizde. Şu zamanda komik geliyor ama öyle.

 

Zarife Güven - Annemiz

Bazı insanlar bulundukları yere bereket katarlar. Annem demek üretim demek, bereket demek. O varsa çiftlike her şey değerlenir, bir gıdaya, ürüne dönüşür. Annem anne. Hayatı biziz. Tabi çiftlikteki her şey annem için sevgi demek, emek demek. Bir böcekten koyuna kadar ne kadar can varsa hepsi annemin gözetiminde. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ali Haydar Güven - Babamız

Namı değer Haydar Usta, İstanbul'dayken de işinin en iyilerinden di. Bir insan nasıl olur da ne iş yaparsa en iyisini yapmak için bu kadar özveride bulunur diye çok düşünmüşümdür. Babam için önce inekleri geldi, şimdi koyunları hep kendi ile ilgilenmekten önce gelmiştir. Babam ve annem birlikte çiftliği ve bizi ayakta tutar. Koyunlar,tavuklar arılar babamdan sorulur.

Nihal Güven Altınkurt - Ben

Devrim Altınkurt - Eşim

Kargocu:)